- қаңқа
- зат. көне. Арбаның үстіне тұрақты тігілген шағын үй. Оны көбінесе жорықшылар мен ұзақ жолға шығушылар пайдаланады. Көшпелі елдің өмір салты үйлердің алуан түрін өмірге келтірген. Олар: итарқа, жаппа, қ а ң қ а, қоспа, жоламай, жорықүй, жолымүй т.б. (А.Сейдімбеков, Күңгір-күңгір., 190). Жолаушылар мен жорықшылардың тігетін үйлерін абылайша, қос, қ а ң қ а, жорықүй деп атаған (Ә.Тәжімұратов, Шебер., 25).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.